Η Αλγερία μπορεί να σταματήσει! Την Κυριακή 31 Μαΐου 1981, η MENA έβαλε τέλος στην αήττητη πορεία των Αλγερινών Fennecs.... Ο ΝΙΓΚΕΡ κέρδισε 1-0 με ένα ελεύθερο λάκτισμα του Maikano, στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982! Θα επαναληφθεί το κατόρθωμα;
Επειδή το πιστεύουμε, ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ!
Οι δύο ήττες που υπέστη η εθνική ομάδα της MENA από τους Αλγερινούς Fennecs στους προκριματικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2022 συνεχίζουν να κυριαρχούν στις συζητήσεις των οπαδών και των υποστηρικτών της MENA, σε ένα κλίμα απογοήτευσης και αηδίας. Όλα φαίνεται να δείχνουν ότι οι Νιγηριανοί, που αναμφίβολα ζηλεύουν την τιμή και την εικόνα της χώρας τους, δεν είναι πλέον σε θέση να καταπιούν το πικρό «χάπι» μιας οδυνηρής ήττας.
Για την παλαιότερη γενιά, αυτή η κατάσταση αναπόφευκτα ξύπνησε παλιές αναμνήσεις από τις συγκρούσεις μεταξύ της Μένα και των Φενέκ το 1981, όταν, στον πρώτο αγώνα που διεξήχθη στην Κωνσταντίνη, ο Λακντάρ Μπελούμι και οι συμπαίκτες του νίκησαν τον Ντιαγκούντι και τους συμπαίκτες του με 4-0. Εκείνη την εποχή, η ήττα της Μένα θεωρήθηκε προσβολή για την αξιοπρέπεια του Νίγηρα. Έτσι, σε μια έκρηξη ευτυχισμένου πατριωτισμού, ο λαός του Νίγηρα συσπειρώθηκε μαζικά πίσω από τη Μένα για να περιμένει τους Φενέκς στον επαναληπτικό αγώνα, στο σημερινό Δημοτικό Στάδιο της Νιαμέ. Οι ανώτατες αρχές της χώρας ήταν παρούσες για να κινητοποιήσουν το κοινό και να ωθήσουν τη Μένα στη νίκη. Στη συνέχεια, δημιουργήθηκε το σύνθημα «Το αδύνατο δεν είναι νιγηριανό».
Οι παλιοί θυμούνται ακόμα τα γεγονότα που περιβάλλουν αυτόν τον ιστορικό αγώνα που διεξήχθη στο Νιαμέι την 1η Μαΐου 1981. Εκείνη την ημέρα, όλο το Νιαμέι ήταν όρθιο, ενώ αντιπροσωπείες είχαν συρρέει από όλες τις γωνιές του Νίγηρα. Και, πριν το μεσημέρι, το στάδιο του Νιαμέι ήταν ήδη γεμάτο από ενθουσιασμό, μέχρι το σημείο να είναι κατάμεστο. Όσοι δεν μπόρεσαν να ταξιδέψουν συνέρρευσαν γύρω από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς για να παρακολουθήσουν τη ζωντανή μετάδοση του αγώνα. Και το αποτέλεσμα, όπως είδαμε: εκείνος ο αγώνας, ο Ντιαγκούντι, ο Μαμάν Αλί, γνωστός ως Ατσά, ο Μαϊκάνο, ο Λαουάν Ντιντί, ο Ταχιρού Νταούντα, ο Ναβάχο, ο Αδαμού Ζίμπο, ο Πελέ, ο Αντζόβι Μπερνάρ και όλοι οι άλλοι, τον είχαν παίξει περισσότερο με την καρδιά τους παρά με τα πόδια τους και τον είχαν κερδίσει, γεμίζοντας με υπερηφάνεια τον λαό του Νίγηρα. Όπως τραγούδησε ο αείμνηστος Μαμάνε Γκάρμπα, στο έπος που αφιέρωσε σε αυτόν τον αγώνα, ο στροβιλιστικός Αλγερινός επιθετικός Λακντάρ Μπελούμι και οι φίλοι του δεν κατάλαβαν τίποτα από αυτόν τον αγώνα. Ο Ντιαγκούντι και η ομάδα του κέρδισαν τον αγώνα με σκορ 1-0, αποδεικνύοντας έτσι ότι «το αδύνατο δεν είναι νιγηριανό». Όπως και σε άλλα αθλήματα, το ίδιο έκαναν και μεγάλοι αθλητές όπως ο Αμπντού Τζίμπο (μια πραγματική легенή του νιγηριανού ποδηλατισμού) και μεγάλοι αθλητές όπως ο Σειντού Χανγκαντούμπο, ο Ίννι Αμπουμπακάρ, η Ραματουλάι Μουμουόνι κ.ά.
Και το μάθημα που πρέπει να αντλήσουμε από αυτές τις μεγαλειώδεις επικές ιστορίες των παικτών και των αθλητών της εποχής είναι ότι το μυστικό της νίκης βρίσκεται στην αγάπη για την πατρίδα, σε ένα πάθος που συνδυάζεται με την αυτοθυσία, σε ένα αγωνιστικό πνεύμα που αγγίζει την οργή για τη νίκη, όλα με ένα μόνο κίνητρο: να τιμήσουν την εικόνα της πατρίδας τους! «Για να πετύχεις μεγάλη επιτυχία στον αθλητισμό, πρέπει πρώτα να αγαπάς τη χώρα σου, να ζηλεύεις την εικόνα της χώρας σου και να προσπαθείς να την τιμάς, με την οργή της νίκης στην καρδιά σου», δήλωσε ο πρωταθλητής Abdou Djibo, σε συνέντευξη που έδωσε στο Sahel Dimanche στις 18 Αυγούστου 2017. Όλα έχουν ειπωθεί, και αυτό είναι ένα ισχυρό μήνυμα προς τους νέους αθλητές μας που συμμετέχουν σε διεθνείς διαγωνισμούς, για να μας αποδείξουν με τη σειρά τους ότι το αδύνατο δεν είναι πραγματικά νιγηριανό.